Digital Audio Broadcasting (kort DAB) is 'n digitale uitsaaistandaard vir die terrestriële ontvangs van radioprogramme. Dit is geskik vir die frekwensieband tussen 30 MHz en 3 GHz en sluit sodoende ook satelliet- en kabelverspreiding in.
DAB is in die tydperk tussen 1987 en 2000 deur die Europese Unie se Eureka-147-projek ontwikkel. 'n Meer gesofistikeerde standaard, wat 'n merkbaar hoër oudiokompressie sonder degradering van die gehalte behels, is onder die naam DAB+ bekend gestel. Danksy DAB+ kan meer digitale radioprogramme via dieselfde kanaal versprei word. DAB en DAB+ word vir die publiek ook as Digital Radio bemark.
Vir die digitale kodering en kompressie van gewone DAB-radioprogramme word die standaarde MPEG-1 Laag 2 of MPEG-2 Laag 2 gebruik (die sogenaamde Musicam-metode). DAB+ maak gebruik van die MPEG-4 HE AAC V2-standaard (kort AAC+).